W idealnym państwie muzułmańskim religia, moralność oraz prawo państwowe są ze sobą nierozerwalnie związane. Jednak w praktyce niewiele państw zrównało prawo religijne z prawem państwowym, większość uważa islam za fundament państwa, a Koran za źródło prawa świeckiego. Do pierwszej grupy można zaliczyć np. Arabię Saudyjską, natomiast do drugiej np. Irak. W większości krajów islamskich nie są respektowane prawa człowieka, nie ma uszanowania wolności sumienia czy słowa, obowiązuje surowy zakaz krytyki religii. Islam nakazuje bezwzględne posłuszeństwo władcy oraz udział w prowadzonych przez niego wojnach. Jeśli chodzi o doktrynę islamu to nakazuje ona wiarę w jednego Boga – Allaha, zaufanie do Koranu i do tradycji. Według islamu człowiek jest sługą Allaha, jest obdarzony wolna wolą i tylko od jego postępowania zależy czy zostanie skazany na wieczne potępienie czy zostanie zbawiony i będzie przebywał w raju. Nie jest trudno stać się wyznawcą islamu, wystarczy ze szczerością wypowiedzieć formułę: „Nie ma Boga oprócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem.” Prawo w islamie jest fundamentem religii, filozofii, etyki i estetyki. Każdy czyn ludzki jest w nim przewidziany, sklasyfikowany i oceniony. Jest w nim także ustanowione co jest słuszne, a co nie, co jest sprawiedliwe, a co niesprawiedliwe jaki uczynki są dobre, a jakie złe. Na koniec każdy człowiek zostanie rozliczony i osądzony ze swoich uczynków.